Vastgoedbeheerder Han Vos is vandaag door het gerechtshof in Leeuwarden vrijgesproken van strafbare dwang. Volgens het hof is hetgeen cliënt werd verweten niet strafbaar. Volgens het hof moet voorkomen worden dat ongepaste ‘ludieke’ acties strafbaar zijn en dat men in de samenleving niets meer van elkaar zou hoeven dulden.
Waar ging het om?
In de zomer van 2021 was sprake van ernstige fietsenoverlast voor een van de panden van het bedrijf van cliënt in de Groninger binnenstad. Voor een pand aan de Oostersingel stonden vele fietsen. Die situatie was niet alleen in strijd met een omgevingsvergunning, deze leverde ook gevaar op voor voorbijgangers. Bovendien kon Vos zijn pand niet verhuren. Overleg met functionarissen van de gemeente en verzoeken aan de eigenaren van de fietsen ok de problematiek op te lossen leverden niets op. Cliënt heeft toen de fietsen afgevoerd naar een opslagplek buiten de stad en de eigenaren laten weten dat de fietsen aldaar konden worden opgehaald.
Journalist Willem Groeneveld van het platform Sikkom schreef hierover en betichtte cliënt publiekelijk van het ‘jatten’ van fietsen. In de visie van cliënt had hij de fietsen slechts verplaatst en voelde hij – na volgende publicaties op Sikkom – in zijn persoon aangevallen en beschadigd. Niet de problematiek van de fietsenoverlast werd beschreven, maar slechts de in de ogen van de journalist onjuiste handelwijze van cliënt. Om ‘er van af te zijn’ heeft cliënt opdracht gegeven om de fietsen aan de overzijde van de woning van Groeneveld neer te zetten. Vervolgens is door de dochter van cliënt Han Vos een tekst op Facebook geplaatst met de tekst ‘Dankzij een welwillende Stadjer kunt u uw fietsen ophalen’. Daarbij was het adres en het telefoonnummer van Groeneveld genoemd, de naam was achterwege gelaten. Omdat Groeneveld in een tv-interview daarna had laten weten dat hij het verplaatsten van fietsen naar buiten de stad wellicht nog had kunnen waarderen als er een bloemetje bij was gedaan, is door dochter Maranda enkele dagen nadien op de verjaardag van Groeneveld ’s ochtends vroeg een bos bloemen en een fles wijn bezorgd. Volgens cliënten was dit een ludieke actie. Deze actie werd vergezeld van een muzikant. Groeneveld kon deze echter niet waarderen.
Volgens het OM leveren de gedragingen ‘dwang’ in de zin van het wetboek van strafrecht op. Dwang is - kortweg - iemand wederrechtelijk te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden.
De verdediging stelde ter zitting dat het strafrecht niet bedoeld is om een waardering te geven aan de kwaliteit van een ludiek bedoelde actie of om aan humor nadere invulling te geven. Een veroordeling wegens dwang zou volgens de raadsman een hellend vlak zijn.
Het hof oordeelt ten aanzien van het plaatsen van een adres op Facebook dat niet cliënt maar Willem Groeneveld zelf bekend heeft gemaakt dat het zijn adres was. Maar zelfs al zou cliënt privégegevens van Groeneveld op internet hebben geplaatst, is dit nog niet strafbaar. Dit valt onder ‘doxing’ ten aanzien waarvan een wetsvoorstel aanhangig is. Een en ander betekent dat dit gedrag thans nog niet strafbaar is.
Het Hof : “Voor ogen
moet daarbij worden gehouden dat het doel van artikel 284 Sr is gelegen in het voorkomen
van een ernstige aantasting van de persoonlijke vrijheid, hetgeen onder meer meebrengt dat
hinder of overlast in beginsel buiten de reikwijdte van deze strafbaarstelling valt. (…) Het plaatsen van fietsen in het gras tegenover, maar op ruime afstand van de woning van Groeneveld in een stad waar sprake is van een overvloed aan fout geparkeerde fietsen, levert naar objectieve maatstaven beschouwd geen ernstige inbreuk op iemands persoonlijke vrijheid op. (…) Het spelen van een verjaardagsdeuntje en het aanbieden van een bos bloemen en een fles wijn leveren objectief gezien qua aard eveneens geen ernstige hinder of overlast op. (…) Door deze ongepaste ‘ludieke’ acties van verdachte te beschouwen als dwang, zou de strafbaarstelling van dwang dusdanig verruimd worden, dat men in de samenleving niets meer van elkaar zou hoeven dulden.
Cliënt is zeer content met de uitspraak. Hij heeft altijd aangegeven zich niet bewust te zijn geweest dat sprake zou kunnen zijn van strafbaar gedrag. Cliënt heeft veel nadeel ondervonden van de vervolging. Zo heeft de gemeente Groningen te kennen gegeven geen zaken meer met de vennootschap van cliënt te willen doen omdat hij hangende de strafzaak niet in staat zou zijn te voldoen aan een integriteitsclausule. Cliënt hoopt dat – nu hij van blaam is gezuiverd – de gemeente weer zakelijke transacties wil afsluiten met cliënt en diens bedrijf.
Het OM kan binnen veertien dagen beroep in cassatie instellen. Of van deze mogelijkheid gebruik wordt gemaakt, is op dit moment niet bekend.
