Op zaterdag 11 december jl. verscheen een uitgebreid portret van Hans en Wim Anker in De Volkskrant. “Wim: ‘Ik hoop dat wij het niet heel erg populaire beroep van strafpleiter een iets socialer gezicht hebben gegeven en iets dichter bij de mensen hebben gebracht. Hans: ‘Met name voor mensen met een kleine beurs, zou ik eraan willen toevoegen. Verder goed geformuleerd, broeder.”
Beide mannen nemen op 31 december a.s. afscheid als advocaat. De Volkskrant volgde beiden gedurende een maand of vijf op kantoor en in hun werk. “Onophoudelijk zeikt de eeneiige advocatentweeling Wim en Hans Anker elkaar af. (…) De enige plaats waar ze elkaar niet proberen af te troeven is de rechtbank. Als ze een toga aan hebben is het menens, zijn ze op het strenge af en bloedfanatiek. Knokken tegen het machtige Openbaar Ministerie, fel, welbespraakt, vlijmscherp, kristalhelder en met veel theater. Doventolk Irma Sluis is een standbeeld vergeleken bij Wim en ook Hans gebaart veel. Met de rug tegen de muur zijn ze op hun sterkst, opgeven is er niet bij. ‘Als we een zaak aannemen, gaan we los.’
Klik hier voor het 4 pagina's tellende volledige interview.
In het artikel worden de advocaten onder andere beschreven tijdens de door het kantoor gegeven cursussen voor advocaten. Deze cursussen geven ze tot nu toe samen met kantoorgenoot Jan Boksem. Zij “zijn lopende encyclopedieën en worden geroemd om hun praktische toepasbaarheid van hun lesstof. Aan de hand van kloeke, zelf geschreven, actuele readers nemen zij in rap tempo veranderingen in de wet en de laatste jurisprudentie door. Een reiken munitie aan voor het verweer tegen een ‘creatieve officier van justitie’. (…) Met de opbrengst van de cursussen, die ze in het hele land door geven in alle provincies en België, financieren ze pro-deozaken van armlastige cliënten, waarvoor de staat een vergoeding geeft. Ruwweg 80 procent van de zaken die de Ankers doen, zijn pro deo-zaken, het gemiddelde van het kantoor is 65 procent.”
In het artikel worden de Ankers ook gevolgd bij tbs-zittingen, een lezing voor studenten, een voetbalwedstrijd van sc Heerenveen en een theatercollege.
“Ze zijn niet voor het grote geld gezwicht, zegt Wim op de terugweg. ‘Jongens, houd de rug recht’, had hun vader op zijn sterfbed gezegd. Hij bedoelde daarmee dat ze er voor iedereen moeten zijn.”
“Of ze nooit spijt hebben gehad dat ze een bepaalde verdachte hebben verdedigd. (…) Hans: ‘Ik heb een man verdedigd die werd verdacht van moord. Hij zei: ik heb het gedaan, maar ik ontken tot mijn dood. Er was amper bewijs. Ik zijn rechten verdedigd en heb gesteld dat het wettig en overtuigend bewijs niet was geleverd. De man is vrijgesproken. Heb ik daar spijt van? Nee, dat is het prijskaartje dat hangt aan onze democratische rechtsstaat. Ben ik er trots op? Nee, ook niet.”
Het door Hans en Wim Anker uitgedragen sociale gezicht zal ook na hun vertrek door het kantoor worden uitgedragen. Het kantoor blijft niet alleen dezelfde naam houden maar ook dezelfde principes hanteren. Mensen met een smalle portemonnee blijven ook in de toekomst welkom. Ook zal het kantoor doorgaan met het in het hele land geven van cursussen aan advocaten, vanaf volgend jaar gegeven door Jan Boksem en Tjalling van der Goot.
