Recentelijk stelde de Kinderombudsman voor om het pesten (van kinderen) in bepaalde gevallen strafbaar te stellen.
Ik ben er geen voorstander van om elk ongewenst gedrag ook strafbaar te stellen. Het strafrecht moet ultimum remedium zijn en blijven. Daar komt bij dat via de bestaande strafbepalingen in diverse gevallen al kan worden opgetreden.
In artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht wordt mishandeling strafbaar gesteld. Veelal wordt dan gedoeld op fysieke mishandeling. In het vierde lid van art. 300 van het Wetboek van Strafrecht wordt met mishandeling gelijkgesteld het opzettelijk benadelen van de gezondheid.
In recente uitspraken oordelen de Rechtbank Midden-Nederland, de Rechtbank Zeeland-West-Brabant en het Gerechtshof Den Haag dat daaronder ook psychische schade en psychisch letsel valt te begrijpen. Een en ander zal wel van voldoende gewicht moeten zijn. Niet zelden wordt namelijk door de strafrechter geoordeeld dat niet elke kleinerende of denigrerende handeling of opmerking en niet iedere emotionele verwaarlozing als mishandeling in de zin van het bepaalde in artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht kan worden aangemerkt.
Soms kunnen ook de bestaande anti-discriminatiebepalingen in het Wetboek van Strafrecht benut worden om petsen te sanctioneren.
Naar mijn mening is het zelfstandig strafbaar stellen van pestgedrag dan ook niet noodzakelijk en ook niet wenselijk.
Ten slotte merk ik nog op dat de arm van Justitie al lang genoeg is. Het strafrecht lost de onderliggende problematiek ook niet op. Niet doen dus.
Hans Anker
