In de Leeuwarder Courant van 12 december jl. is en artikel gepubliceerd over de (naar alle waarschijnlijkheid per 1 mei a.s. in werking tredende) Wet Straffen en beschermen. Volgens advocaat Tjalling van der Goot is deze wet “populisme in het kwadraat”.
Klik hier voor het volledige stuk.
De belangrijkste wijziging op grond van de nieuwe wet is dat de voorwaardelijke invrijheidstelling wordt beperkt. Nu is geregeld dat een veroordeelde na ommekomst van twee derde van de gevangenisstraf onder voorwaarden in vrijheid wordt gesteld; na inwerkingtreding van de nieuwe wet is deze periode van de voorwaardelijke invrijheidstelling (VI) maximaal twee jaar. Een tot 30 jaar gevangenisstraf veroordeelde persoon komt onder het huidige recht na 20 jaar voorwaardelijk vrij, op grond van de nieuwe wet na 28 jaar. De feiten waarvoor een veroordeling is gevolgd zijn niet veranderd en het wettelijk strafmaximum is ook niet aangepast. Toch zullen veroordeelden straks aanzienlijk langer gedetineerd raken. Volgens Van der Goot kan door deze wijziging een veroordeelde veel minder lang in de gaten worden gehouden gedurende de periode van de VI. De rekening krijgt de samenleving op den duur gepresenteerd door hogere recidivecijfers. “Het past in het kortetermijndenken van de politiek.”
De wet is een volgende episode in de tendens van incidentenpolitiek vindt Van der Goot. “Na de moord op Anne Faber werden de verloven van de tbs’ers ingetrokken. En na een uitzending van het televisieprogramma Zembla over het opleggen van taakstraffen bij ernstige gewelds- en zedenzaken volgde in dergelijke zaken een taakstrafverbod. Dit terwijl al voor de invoering was gebleken dat rechters daarvoor helemaal geen milde straffen oplegden. “Het is een gedrocht uit de koker van de politiek”, zegt Van der Goot over dit taakstrafverbod.
Van der Goot heeft vooruitlopend op de aanstaande Wet straffen en beschermen al enkele cliënten geadviseerd maar niet in cassatie te gaan. Dat zou immers wel eens nadelig kunnen uitpakken. De wet, zo merkt Van der Goot op, past in een trend “maar is contraproductief.”