In het Nederlands Dagblad van 10 januari jl. is een artikel verschenen over mogelijke euthanasie bij gedetineerden. Dit naar aanleiding van een gehonoreerde euthanasiewens van een gedetineerde zedendelinquent in België. Overigens heeft de arts die de euthanasie bij deze Belgische gedetineerde zou uitvoeren op het laatste moment hiervan afgezien.
Voor euthanasie is nodig dat sprake is van ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Wim Anker stelt in het artikel dat onder de levenslangen die hij bijstaat er een is “die regelmatig een doodsverlangen in mijn richting heeft geuit. Hij beschrijft de levenslange gevangenisstraf als een uitgestelde doodstraf, een doodstraf op termijn. Hij vindt de doodstraf daardoor zelfs humaner.”
Anker stelt dat de situatie voor een gedetineerde soms uitzichtloos is. “Voor levenslang gestraften is er geen enkel uitzicht, geen enkele horizon.”
Anker wijst er op “dat gratie in Nederland niet meer wordt verleend en dat er geen wettelijke regeling bestaat die een rechterlijke toetsing na bijvoorbeeld twintig jaar mogelijk maakt. Tbs’ers die uitbehandeld zijn en delictgevaarlijk blijven, zitten in hetzelfde schuitje, zegt Anker. ‘ook voor hen bestaat geen enkel uitzicht.’”
“Of dat euthanasie rechtvaardigt, heeft ook te maken met het beleid van de overheid, vindt Anker. ‘De overheid heeft een zorgplicht voor gedetineerden. Zij is in staat wijzigingen aan te brengen in uitzichtloze situatie. Het is aan de politiek om de omstandigheden rond ‘levenslangen’ te wijzigen. En het is aan de wetgever om de rechterlijke toetsing te introduceren voor levenslang gestraften. In veel omringende landen bestaat die situatie al.’”
De vraag of bij langdurige gevangenisstraf of tbs sprake kan zijn van ondraaglijk en uitzichtloos lijden is in Nederland nog niet beantwoord. Volgens de voorzitter van het Forensisch Medisch Genootschap, de vereniging van forensisch artsen in ons land, “kun je wachten op het eerste euthanasieverzoek van een langgestrafte of tbs’er in Nederland. Dat is een kwestie van tijd.’ Volgens deze voorzitter kan de euthanasievraag van gedetineerden niet helemaal op het bordje van artsen worden gelegd. “Justitie draagt de eindverantwoordelijkheid en moet hierover een standpunt innemen.”
Klik hier voor het volledige artikel.