In het Algemeen Dagblad van 31 januari jl. is een artikel geplaatst over tbs. Als gevolg van een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in juli 2012 hebben veel rechters het aan een verdachte opleggen van tbs niet (juist) gemotiveerd. Een tbs-maatregel duurt in beginsel maximaal vier jaren, tenzij sprake is van een veroordeling wegens – kortgezegd – een geweldsfeit. In het vonnis moet de rechter echter op grond van de wet uitdrukkelijk motiveren dat het een geweldsfeit betreft. Doet de rechter dat niet, dan moet worden uitgegaan van een tot vier jaren gemaximeerde tbs. Om die reden verblijven tientallen tbs’ers ten onrechte in een tbs-kliniek, te weten langer dan het maximum van vier jaren.
Wim Anker stelt dat “het stormt in tbs-land”. “Rechters hebben jarenlang de wet niet toegepast.” Volgens Anker gaat het daarbij niet – zoals staatssecretaris Teeven heeft verklaard – om eenvoudige delicten. “De man over wie de zaak bij het Europees Hof ging, had vijf gewapende overvallen gepleegd. Dat zijn geen lichte zaakjes.”
Klik hier voor het artikel.