In de media is ophef ontstaan over een toegekend verlof aan Martin C. die in een tbs-kliniek verblijft nadat aan hem – naast een langdurige gevangenisstraf - de maatregel van tbs met verpleging van overheidswege is opgelegd. Hans Anker behartigt de belangen van C.
Eerst zat C. zijn gevangenisstraf uit. Hij is nu al gedetineerd vanaf 1999. De tbs-maatregel nam een aanvang in 2007.
In 2018 is nu beveiligd begeleid verlof toegekend. Dat is zeker niet uitzonderlijk. De tbs is een maatregel die ten uitvoer gelegd wordt in een tbs-kliniek, ter voorbereiding op de terugkeer in de samenleving. Op gegeven moment wordt dan geoefend met enige vrijheden.
In het kader van de geleidelijke terugkeer in de samenleving door middel van verloven komt op een zeker moment “beveiligd” begeleid verlof aan de orde. Dat gebeurt nu ook in de zaak van Martin C. Een dergelijk verlof komt tot stand via de kliniek en het ministerie van justitie en veiligheid. Opmerking verdient dat Martin C. geen levenslange gevangenisstraf opgelegd heeft gekregen; ook heeft hij in het kader van de tbs met verpleging van overheidswege geen longstay-status. In deze genoemde situaties is verlof namelijk niet aan de orde. C. wordt echter behandeld teneinde op den duur te kunnen terugkeren in de maatschappij.
Dat de verlengingsrechter in Utrecht eerder de tbs verlengde, is niet in strijd met het toegekende verlof, nu verlof juist wordt toegekend binnen een lopende tbs-maatregel. De verlengingsrechter oordeelt alleen over de vraag of de tbs verlengd moet worden. We hebben in deze zaak dus zeker niet van doen met een uitzonderlijke en opvallende verlofbeslissing. De ophef over het (beveiligd begeleid) verlof is dan ook onterecht.
