Opmerkelijk. Ouders van een 10-jarig slachtoffertje die samen met de verdediging vechten om de onschuld van de verdachte aan te tonen. Een meisje dat slachtoffer is geworden van een zedenfeit in september 2014 in IJlst. De toen 21-jarige cliënt Richard Wierda werd beschuldigd bij het schoolplein vanuit zijn auto zijn geslachtsdeel te hebben getoond aan het meisje. Hij zou haar zelfs hebben geprobeerd beet te pakken. Het meisje kon ontvluchten. Cliënt werd gearresteerd en twee weken vastgezet. Hij ontkende vanaf het prille begin stellig en consequent. In hoger beroep werd cliënt vrijgesproken. De vader van het meisje – Flip van Doorn, journalist van beroep – schreef er een artikel over dat op 17 juni jl. in Trouw werd gepubliceerd.
Klik hier en hier voor het volledige stuk.
Raadsman Tjalling van der Goot spreekt van een opmerkelijke en zeer uitzonderlijke situatie. Tijdens een pauze gedurende de behandeling van de zaak bij de rechtbank in Leeuwarden bijna een jaar na het feit raakten de ouders van het meisje, cliënt, zijn ouders en advocaat Van der Goot in gesprek in de wachthal van het gerechtsgebouw. De ouders lieten weten naar de zitting te zijn gekomen met het gevoel de dader onder ogen te zien. Daarentegen bekroop tijdens de bespreking van de feiten gaandeweg het gevoel dat Richard niet de dader kon zijn. Los van veel feitelijke onvolkomenheden in het bewijs (kleur van de auto, twijfels over het nummerbord, signalement van de dader, tijdstippen waarop cliënt niet bij het schoolplein kon zijn geweest enz.) maakte Richard een open en eerlijke indruk op hen.
Na deze zitting heeft de vader van het meisje haar geconfronteerd met het type auto van Richard en met foto’s waarop Richard (en ook anderen) stond. De politie had nagelaten een dergelijke confrontatie uit te voeren. Het meisje was stellig in haar antwoord: Richard was niet de dader en zijn auto was niet de auto van de dader. De rechtbank veroordeelde cliënt tot een gevangenisstraf waarvan een gedeelte voorwaardelijk met de verplichting toezicht van de reclassering te accepteren en zo nodig een behandeling te ondergaan. De verdediging stelde hoger beroep in.
In hoger beroep is vader Flip van Doorn op verzoek van de verdediging bij een onderzoeksrechter als getuige gehoord. Ook heeft hij ter zitting gebruik gemaakt van zijn spreekrecht. Heel ongebruikelijk is dit spreekrecht juist aangewend om het gerechtshof in Leeuwarden te overtuigen van de onschuld van de verdachte. Het gerechtshof sprak Richard in februari jl. geheel vrij. De aanhouding in 2014 en de veroordeling door de rechtbank in 2015 kreeg ruimschoots aandacht van de pers, voor de vrijspraak in hoger beroep was geen ruimte vrijgemaakt. Richard is door diverse mensen in een vroeg stadium bejegend alsof hij de dader was. Vader Flip van Doorn waarschuwt met zijn artikel in Trouw voor het vroegtijdig oordelen door burgers en voor ‘naming and shaming’ voordat de rechter een uitspraak heeft gedaan. Van Doorn heeft in een kleine gemeenschap als IJlst geconstateerd welke negatieve gevolgen dit kan hebben, zelfs als heeft de hoogste rechter de verdachte vrijgesproken.
Van der Goot herkent zich volledig in het door Van Doorn geschetste beeld. “Een verdachte wordt door het grote publiek (en zeker door aangevers) vaak al als de dader gezien. De nuance in de reacties is vaak zoek. We zien dit ook bij het uitoefenen van het spreekrecht waarin niet zelden in de zittingszaal beledigende teksten naar de verdachte worden toegeworpen. Het is dan aan de voorzitter van de rechtbank om in te grijpen als dat te ver gaat. Helaas is het spreekrecht zeer recent onbegrensd en behoeven spreekgerechtigden zich niet meer te bepreken tot de impact van de strafbare feiten. Je mag als aangever dus van alles zeggen. Je kunt je voorstellen dat ik geen voorstander was (en ben) van dit uitgebreide spreekrecht, juist ook omdat de verdachte nog niet is veroordeeld maar slechts verdachte is. Bovendien komt het vaak voor dat een verdachte op sociale media – zeker in zedenzaken - als ‘aangeschoten wild’ fungeert, ook al ontkent hij het feit.”
Het artikel van Van Doorn heeft veel losgemaakt. Klik hier voor een item bij Omrop Fryslân.
Niet alleen de vrijspraak van het gerechtshof maar met name de steun van de familie Van Doorn ervaart Richard Wierda als eerherstel. Hij hoopt dat ook anderen hierdoor willen geloven dat hij daadwerkelijk niet de dader was.
