Advocaat Wim Anker is columnist voor het tijdschrift MiddelPunt. Dit blad verschijnt maandelijks huis aan huis in Midden Fryslân. Onderstaande column is zijn laatste column voor dit blad.
“Slotakkoord
Vandaag mijn laatste bijdrage in MiddelPunt.
In de afgelopen twee jaren gaf ik u een kijkje in de keuken van Anker & Anker Strafrechtadvocaten in Leeuwarden. Ik heb geschreven over de principiële uitgangspunten van het kantoor, het jeugdstrafrecht, de maatregel tbs, de levenslange gevangenisstraf, de schamele vergoedingen van de Staat in zogenaamde pro deozaken, de uitbreiding van het spreekrecht voor slachtoffers en nabestaanden, de problematiek rond hulp bij zelfdoding en voltooid leven etc.
Dat ik thans stop met mijn bijdragen heeft te maken met mijn verhuizing naar Leeuwarden (buiten het verspreidingsgebied van Middelpunt), mijn gevechten met de deadline (zo nu en dan verloren) en het feit dat ik per 1 januari 2016 een andere koers ben gaan varen. Voor mij ligt het accent thans minder op het pleiten in strafzaken en meer op het geven van lezingen, gastcolleges aan universiteiten, cursussen aan advocaten en een theatertour door het land. Kortom: meer educatie en minder pleiten. Gemiddeld spreek ik drie maal per week ergens in Nederland over het werk van de strafpleiter. Ik probeer vooroordelen over ons beroep te nuanceren en vind het zinvol en enerverend om steeds weer de vele vragen vanuit de zaal te beantwoorden.
Mijn (con)frère Hans (die het vaak met mij eens is…) en ik vinden dat wij het mooiste beroep hebben dat denkbaar is. Graag vertel ik in den lande dan ook hoe wij dit beroep inhoud geven en dat mijn verhaal niet een “ver van mijn bed show” is. Het kan immers een ieder gebeuren dat er contacten komen met politie en/of Justitie. Ook kan iemand in uw naaste omgeving verdachte zijn/worden. Een familielid, een vriend, een buurtgenoot, een clubgenoot, een kennis of een collega. Dan is het belangrijk dat er een strafpleiter is, die alleen kijkt naar de belangen van de verdachte. Wij moeten ervoor zorgen dat de hand van Justitie niet uitschiet en wij moeten bevorderen dat de symbolische weegschaal van Vrouwe Justitia in balans blijft.
Als wij een beetje gezond blijven, gaan we daar nog enige jaren mee door.
Tenslotte: mocht u een theatercollege in Friesland willen bijwonen, dan wijs ik u op de datum 6 februari 2017. Dan vertel ik in De Harmonie te Leeuwarden over mijn werk, over interessante zaken uit verleden en heden en laat ik beelden zien uit de drie documentaires die over ons kantoor zijn gemaakt. Dan maakt u ook daadwerkelijk kennis met mijn nieuwe koers!”
