De verdediging, welke is gevoerd door de mrs. Tjalling van der Goot en Wim Anker, bepleitte vrijspraak van moord. Volgens haar kan niet bewezen worden dat sprake is geweest van voorbedachten rade, van kalm beraad en rustig overleg. Volgens de raadslieden is hooguit doodslag te bewijzen. Cliënt heeft steeds verklaard te hebben gehandeld in een vlaag van verstandsverbijstering. Ook zou cliënt moeten worden vrijgesproken van de ten laste gelegde zedenfeiten.
Volgens de verdediging is, met name gelet op min of meer vergelijkbare gevallen, een gevangenisstraf van 15 jaren passend. Tbs kan niet worden opgelegd, omdat de basis daarvoor te wankel is. De deskundigen komen pas na veel wikken, twijfel en onzekerheid tot de conclusie dat sprake zou zijn van een stoornis. Volgens de psychiater is het ook nog eens een stoornis van "de minst erge soort". In de visie van de verdediging kunnen de deskundigen bovendien niet onderbouwen dat bovendien sprake is van een ernstig gevaar voor herhaling. Mocht de rechtbank desondanks tbs willen opleggen, is voorgesteld om dan de gevangenisstraf te matigen.
De rechtbank doet uitspraak op vrijdag 26 november 2010 om 14.00 uur.
