In de Harlinger Courant is een verslag geplaatst van een zitting bij de politierechter in Leeuwarden deze week. Een 35-jarige cliënt moest zich verantwoorden voor het uitdelen van een paar rake klappen in een horecagelegenheid in Harlingen vorig jaar. Het slachtoffer liep daarbij fors letsel op. Desondanks werd de cliënt – conform het pleidooi van raadsvrouwe Jessica Versluis - vrijgesproken van zware mishandeling of een poging daartoe. Voor eenvoudige mishandeling legde de politierechter een taakstraf van 80 uren op.
Klik hier voor het volledige artikel.
Onze cliënt erkende te hebben geslagen. Het slachtoffer zou eerst de vrouw van cliënt onheus hebben bejegend en daarbij zelfs op haar billen hebben geslagen. Ook zou het latere slachtoffer cliënt hebben bedreigd om hem ‘lek te steken’. Daarna is cliënt voor zijn vrouw opgekomen, mede omdat hij een eerdere traumatische ervaring met geweld had gehad en dacht ‘dit laat ik me niet nog een keer gebeuren’.
Versluis voerde onder meer aan dat het onduidelijk was waar de klappen precies terecht waren gekomen en met welke kracht was geslagen. Het hoofd is weliswaar een vitaal lichaamsonderdeel maar uit de rechtspraak blijkt dat juist de hersenen worden beschermd door de schedel en niet snel (zwaar) beschadigd kunnen raken. Het letsel in deze zaak was vooral rondom de mond, een minder vitaal lichaamsdeel. Van opzet op zwaar letsel kan volgens haar om die reden niet snel gesproken worden.
Hoewel het letsel begrijpelijkerwijs door het slachtoffer als zwaar zal worden ervaren, was de politierechter het met de verdediging eens. Om die reden volgde (slechts) een veroordeling voor eenvoudige mishandeling en een daarbij behorende lagere straf van 80 uren werkstraf.
Het slachtoffer liep door de klappen neus- en gebitsletsel op en had een lichte hersenschudding. Onze cliënt gaf aan na het incident erg geschrokken te zijn van het letsel. Hij wilde dadelijk daarna de schade vergoeden en deed moeite om de identiteit van het slachtoffer te achterhalen om een ander te kunnen regelen. De rechter legde naast een straf ook een verplichting tot schadevergoeding op.
