In het cultureel opinieblad De Moanne van maart 2020 is een interview geplaatst met Hans en Wim Anker. Het vraaggesprek is voor de coronacrisis afgenomen. De advocatenbroers zijn fervente kermisgangers. Het is goed ook in deze moeilijke tijd aandacht te vragen voor dit stuk immateriële erfgoed. Beiden maken zich zorgen over het voortbestaan van de kermis. Ze roepen gemeenten op hun pachtprijzen te verlagen en de kermismensen in te halen als Sinterklaas.
Klik hier voor het volledige artikel.
“Wim: ‘Ons credo is: geen pachtsommen. Een eenvoudige draaimolen betaalt in Tilburg al 6000-7000 euro aan pacht. Als je als gemeente met die opbrengsten de gaten in de begroting moet dichten, dan is dat diep treurig. Een rechtstreeks gevolg is dat de ritprijzen omhoog gaan. Wij zijn daar geen voorstander van, omdat ook mensen met een smalle beurs naar de kermis moeten kunnen gaan.’
(…)
De kermis is van oudsher een ontmoetingsplaats. Dat sociale aspect kan, zo vinden de broers, in de huidige tijd van individualisering niet genoeg worden benadrukt. Hans: ‘De sfeer is feestelijk, het is heerlijk om met de kinderen naar toe te gaan. En je treft er een doorsnee van de samenleving aan.’
(…)
De Ankers zijn met de kermis opgegroeid. Vader Anker was burgemeester van Utingeradeel en nam de jongens overal naar toe. Daar hoorde ook de kermis bij (…) Als de kermis weer werd afgebroken, gingen we onder de vloer van de botsauto’s muntjes zoeken. (…) Wij zijn allebei in het normale leven slechte en bange chauffeurs, maar in de botsauto’s zijn we in ons element.’
(…)
Het hoeft niet altijd groot en spectaculair. De eenvoud van de kermis blijft, zo stellen de broers, net zo spannend. Zodra de wagens het dorp binnen rollen, ontstaat er een gevoel van opwinding, zindert er iets.
(…)
Wim: ‘(…) Je ziet dat de kermis het moeilijk heeft en wellicht op termijn uit de dorpen verdwijnt. En dat terwijl het volksvermaak op de lijst van immaterieel erfgoed staat. Straks bekijk je de kermis alleen nog maar op papier. Dat zou toch een schrikbeeld zijn? Bekijk het nu eens anders. De gemeenten zouden zuinig moeten zijn op hun dorpskermis, de kermisexploitanten met vliegend vaandel en slaande trom moeten binnenhalen. Het is één van onze oudste tradities. Het roer moet om en wel nu!’”
