Advocaat mr. Wim Anker is columnist voor het tijdschrift Middelpunt. Dit blad verschijnt maandelijks huis aan huis in Midden Fryslân. Onderstaande column is in het blad gepubliceerd.
"Diverse malen per jaar word ik nog herinnerd aan de mooiste zaak tot nu toe in 34 jaar strafrecht-advocatuur. Het betreft de betrouwbaarheid van de flitspalen in Nederland.
Decennia lang betaalden de te snelle rijders de bij die snelheid passende bekeuring/boete.
Begin jaren ’90 hebben wij ons afgevraagd hoe zuiver die metingen zijn en wie daarop controle uitoefent. We vroegen ons af of 31 km te snel misschien ook wel 25 of 28 zou kunnen zijn.
Uiteindelijk zijn wij uitgekomen bij het Nederlands Meetinstituut in Delft, alwaar men een grondig onderzoek heeft verricht.
De conclusie was voor velen schokkend: flitspalen werden jarenlang geplaatst, terwijl de foutmarge naar boven en naar onderen 3% bleek te zijn. Dit is nooit door de overheid naar buiten gebracht, hetgeen een kwalijke zaak is.
Advocaten zijn opportunisten dus wij hoopten op een bijstelling van 3% naar beneden. Wij wilden graag nieuwe jurisprudentie.
Vervolgens hebben wij geruime tijd gewacht op een automobilist die 111 km reed waar 80 het maximum is of een automobilist die 151 km reed waar maximaal 120 is toegestaan. Een grensgeval dus. Snelheidsovertredingen tot en met 30 km (te snel) hoeven niet voor de kantonrechter te verschijnen. Wij wilden graag nieuwe jurisprudentie.
Na ongeveer anderhalf jaar meldde zich een man uit Avenhorn die op een provinciale weg exact 111 km had gereden. Hij was daar niet zo blij mee, wij wel.
We hebben direct tegen deze betrokkene gezegd dat alle kosten bij de kantonrechter te Hoorn, de rechtbank te Alkmaar (hoger beroep) en het eindstation de Hoge Raad in Den Haag voor ons kantoor zouden zijn. Dat bracht enige opluchting teweeg.
Het is een proefproces, dus wij hadden dit er graag voor over.
Bij de kantonrechter in Hoorn liep de zaak goed af, omdat de verdediging het rapport van het Nederlands Meetinstituut op tafel legde. De kantonrechter verminderde de gereden snelheid met 3% en kwam tot een vrijspraak, aangezien de ten laste gelegde snelheid van 111 km niet meer te bewijzen was.
In hoger beroep bij de rechtbank in Alkmaar ging het mis: de president vertelde de verdediging dat het al jaren op de traditionele manier ging en dat er vertrouwen was in de resultaten van de flitspalen. Niet erg gedurfd en kritisch helaas.
De belangrijkste uitspraak kwam in de maand december 1995 van de Hoge Raad. De Hoge Raad honoreerde het verweer van de verdediging en dat had enorme consequenties voor (een deel van) autorijdend Nederland. Honderdduizenden bekeuringen werden bij de automobilisten teruggehaald, omdat er een correctie van 3% moest worden toegepast. Zeer velen kwamen door die aftrek in een lagere boeteschaal terecht. Nog mooier was dat duizenden in een lagere schijf terecht kwamen, alwaar geen rijontzegging gold. Tenslotte kregen honderden automobilisten hun inbeslaggenomen (dure) auto terug. Bij een snelheidsovertreding van 70 km of meer werd in de regel de Porsche, Jaguar, Ferrari, BMW of Mercedes in beslag genomen. Ook hier moest echter een correctie van 3% worden toegepast, waardoor automobilisten die net boven de 70 km te snel hadden gereden, plotseling hun luxe auto terugkregen! Dit leverde ons kantoor sympathieke reacties op van weggebruikers. Voor ons een nieuw fenomeen: positieve post.
De uitspraak van de Hoge Raad van december 1995 geldt nog steeds. Als u te zijner tijd een snelheidsovertreding begaat, dan zult u nadien lezen dat er tussen haakjes achter de gereden snelheid staat “na correctie”. Denk dan ook even aan ons."
