In een interview met het Financieele Dagblad haalt Wim Anker herinneringen op aan zijn oud-patroon mr. Freek Koster. 'Van míj kreeg Freek geen zoen,' zegt hij over het vertrek van Koster als advocaat bij het toenmalige kantoor. 'Ik wilde mijn collega, vriend en voormalige patroon niet missen.' Een patroon is een leermeester onder wiens auspiciën een jonge advocaat het vak leert. Koster is in 1991 raadsheer bij de Hoge Raad geworden. Zonder ooit rechter te zijn geweest, werd de strafpleiter nu raadsheer. 'Alsof FC Barcelona hem wegplukte bij Voetbalvereniging Akkrum', zo omschrijft Wim Anker de transfer. Inmiddels is Koster met pensioen.
Klik hier voor het volledige artikel.
'Freek Koster is heel belangrijk geweest voor onze loopbaan', zegt Wim Anker. 'Hij was ons voorbeeld; mede dankzij hem hebben wij nu een principieel kantoor met een sociaal gezicht en een ijzeren discipline. Wij staan iedereen bij en kijken niet naar inkomen of vermogen.'
Wij waren tijdens de studie vooral geïnteresseerd in strafzaken', zegt Wim Anker, 'en bezochten elke vrijdag de rechtbank. Daar raakten wij diep onder de indruk van advocaat Freek Koster. Hij speelde nooit op de persoon en gebruikte alleen argumenten om zijn toehoorders te overtuigen. Voor ons was hij de absolute autoriteit.'
Anker deelde een kamer met zijn patroon en raakte diep onder de indruk van diens snelheid en professionaliteit. Schijnbaar zonder moeite dringt hij door tot de kern van de zaak, probleemloos spreekt hij de pleidooien in op zijn dictafoon. 'Zijn vakkennis maakte mij ook onzeker', zegt Anker. 'Zou ik daar ooit aan kunnen tippen?' Regelmatig wordt tijd gereserveerd voor een begeleidingsgesprek. Anker stelt vragen, Koster vertelt over de praktische en principiële aspecten van de advocatuur. Voorkom de schijn van belangenverstrengeling, werf geen cliënten en laat je nooit gezeggen hoe te handelen. En als een zaak onder de rechter is, worden er geen mededelingen gedaan in de media.
'Bovendien hamerde Freek op discipline', zegt Anker. 'Het overleg over jurisprudentie ging door, wat er ook gebeurde. Freek deelde mueslirepen en koffie uit, daar moesten wij het mee doen. Toen het op een avond hevig stormde, windkracht 11 volgens het KNMI, keken wij even door het raam naar een boom die omwaaide. Maar na een minuut gingen wij weer aan de slag.'
Ook toen Koster vertrok naar de Hoge Raad, bleef Anker in zijn geest handelen. 'Tegenwoordig probeer ik zijn gedachtegoed recht te doen in een theatertour waarin ik vertel over de advocatuur. Twee keer per jaar spreken wij af in het Haagse restaurant De Posthoorn. Dan praten wij over het vak, eten wij een uitsmijter en drinken wij twee jonge jenevers.'
